Korzystne jest przebywanie w obecności innej osoby, która jest ugruntowana w poczuciu bezpieczeństwa, można się “zarazić” jej spokojem i poczuć się lepiej.
Przykładem tego jest wyregulowany dorosły uspokajający rozemocjonowane dziecko. Innym przykładem może być wspieranie młodej mamy przez inną, starszą i doświadczoną kobietę. Koregulacji możemy doświadczyć w obecności przyjaciela, podczas spotkań w kręgu kobiet, na szkoleniu z komunikacji empatycznej czy wypadzie w góry z przyjaciółmi. Czas w gronie osób, z którymi możesz się odprężyć i nie myśleć o zadaniach i kłopotach pomaga naładować baterie. Możesz też rozmawiać o problemach z osobą, która okazuje Ci empatię, współczucie, zrozumienie i akceptację (uprawomocnienie). To też jest bardzo regulujące.
Gdy Twój system autonomiczny jest w trybie uspokojenia i poczucia bezpieczeństwa wówczas łatwo jest Ci być w pozytywnej relacji z inną osobą. Podczas bezpiecznych interakcji społecznych cały czas odczytujemy niewerbalne sygnały bezpieczeństwa od innych i sami takie wysyłamy (mimika, głos). Przykładem jest uśmiech dziecka w odpowiedzi na uśmiech mamy i odwrotnie.
Jeżeli coś zakłóca dobrostan i poczucie bezpieczeństwa wówczas odbija się to na ludzkiej twarzy oraz w głosie. Dziecko obserwuje dorosłego i interpretuje (neuronalnie a nie poznawczo) jego mimikę i głos i upewnia się czy środowisko jest bezpieczne. W przypadku wykrycia czegoś, co jest niepokojące dla dziecka (np. spotkanie nowej osoby), dziecko rozgląda się dookoła i obserwuje reakcje innych osób. Jeżeli te reakcje innych są uspokajające, to jest szansa, że nie włączy się system walki i ucieczki oraz system zagrożenia.
Dzieci i dorośli zwracają tu uwagę na odpowiednią mimikę twarzy, modulację głosu (wysoki kobiecy uspokaja, niski męski może budzić lęk). Nie mamy na to wpływu, ale jeżeli odczuwamy napięcie, smutek, złość lub jesteśmy w stresie; nasza twarz zaczyna przypominać maskę i zmienia się ton głosu. Zatem, gdy jako rodzic odczuwasz strach, złość lub inne emocje, które nie są spójne z poczuciem bezpieczeństwa, twoja mowa niewerbalna zawsze będzie to pokazywać, nawet pomimo Twoich starań.
Koregulacji możemy też doświadczyć w kontakcie ze zwierzęciem głaszcząc lub nawet wyobrażając sobie przytulenie się do swojego futrzaka.
Fragment“ W poszukiwaniu utraconego poczucia bezpieczeństwa”, Aleksandra Mykowska
Przy cytowaniu poniższego tekstu należy podać:
Praca zbiorowa pod redakcją Fundacji Understanding w ramach projektu współfinansowanego przez Program Unii Europejskiej Erasmus+; “ Odpornośc psychiczna dla rodziców”, 2022.
Materiały oryginalne mogą być pobrane z:
Psychological Resilience for Parents – 2020-1-PL01-KA204-081824
Fundacja Understanding | Zrozumieć siebie i innych
Uwaga! Wsparcie Komisji Europejskiej dla opracowania tej publikacji nie stanowi poparcia dla treści, które odzwierciedlają jedynie poglądy autorów, a Komisja nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek wykorzystanie zawartych w niej informacji.
